Zo'n anderhalf jaar geleden wilde ik weg uit de stad, naar het platteland verhuizen. En samen met mensen die ook anders vorm willen geven aan het leven, een nieuwe invulling te geven aan mijn leven. Dat idee boeit me al heel erg lang, maar toen voelde het plotseling anders, dringend. Ik nam de wens serieus, en omdat het nogal een omwenteling zou zijn maakte ik ruimte om het uit te zoeken: ik nam een maand vrij, en ging op een boerderij logeren. De rust, natuur, ruimte maakten me los van mijn denken, en ik stelde mezelf de vraag: is dit werkelijk wat ik wil? Want als dat echt zo is, dan ga ik het doen! Liever een hoop onzekerheid, vragen en angst onder ogen komen, dan de rest van mn leven met heimwee kijken naar wat ik had kunnen doen.....
In mijn onderzoek kwam ik er achter dat het voor mij over iets anders ging, in de diepte wilde ik inderdaad een verandering. En dat ben ik vorm gaan geven, en ben ik nog steeds mee bezig. Verrukkelijk, want vanuit het onderzoek weet ik uit een diepe bron in mij dat dit is wat ik werkelijk wil, dat t wezenlijk belangrijk is voor mij. En kijk nou, het verhuisplan speelt nu weer in mij merk ik. Dus ik ga weer op onderzoek uit, nu gewoon vanuit mijn eigen plek.
Zo gaat het met wensen/verlangens ook in coachingstrajecten merk ik: een cliënt komt met meerdere ideeën/wensen, en wil onderzoeken waarom het allemaal niet lekker lukt. Tijdens het traject blijkt dan dat er eigenlijk een ander verlangen onder ligt dat graag geleefd wil worden. En het is steeds weer zo opluchtend, bevrijdend om bij het kernverlangen uit te komen.
Dusssss wat is jouw wens? Je bent welkom om in een traject je wens uit te spreken, te onderzoeken, en misschien wel te transformeren.
